Zelden dat je bij een archeologische opgraving een ongeschonden pot tegenkomt. Ooit is ze afgedankt juist omdat ze aan scherven viel en anders heeft de tijd wel gemaakt dat ze –nadat ze om welke reden dan ook in onbruik raakte– aan gruzelementen ging.

De wijdmondige pot met versierde rand in de collectie van Museum Wierdenland, is gevonden in 1932 in Ezinge. Grote potten zoals deze werden gebruikt voor het bewaren van graan en andere vruchten van het land, zoals zaden, bonen en huttentut. Kleinere potten werden gebruikt voor het koken en het bewaren van water.

De ‘huttentut’ vraagt om een toelichting: de huttentut (Camelina sativa) is een plant die over het gehele noordelijk halfrond in verwilderde toestand wordt aangetroffen. Mogelijk is het oorspronkelijk afkomstig uit West-Azië. Lang geleden werd ze als groente gegeten en ze is terug van geweest.  

Bruikleen van het Noordelijk Archeologisch Depot, Nuis.