‘Niet op de glasplaat staan’ is het nadrukkelijke verzoek. Maar onwillekeurig sta je als aan de grond genageld voor wat letterlijk een graf is. Aan je voeten liggen, ruim een meter lager, de overblijfselen van twee grote dieren. Na enig zoeken ontdek je ook het derde skelet, veel kleiner van formaat. Respect voor de zo duidelijk zichtbare dood, maakt dat je niet eens op het idee komt om de glasplaat te betreden...

Het dubbele paardengraf met hond is een van de meest spectaculaire vondsten uit de Groninger archeologie. Het is in 1933 door prof. Albert E. van Giffen gevonden in de wierde de Bouwerd, direct achter het museum. Deze wierde diende als grafheuvel en stamt uit de vroege middeleeuwen (ca. achtste eeuw na Chr.).

In totaal zijn in deze wierde tweeëntwintig graven, twee crematies van mensen en drie dierengraven blootgelegd. Archeologen zijn er nog steeds niet over uit waarom twee paarden en een hond zijn begraven, maar aangenomen wordt dat de dieren offers zijn geweest bij de uitvaart van een belangrijk persoon.