De wierde van Eenum werd rond 1910 voor een groot deel afgegraven voor haar vruchtbare grond. De eeuwenoude pastorie werd zelfs gesloopt om de grond eronder te kunnen weggraven.

Onderzoek naar die grond en wat er in kon zitten vond er niet plaats, maar landbouwer Smedema verzamelde wel een aantal bijzondere zaken die later naar het Groninger Museum gingen. Het ging om twee voorwerpen die in het Romeinse Rijk gemaakt waren in de eerste of tweede eeuw na Christus en hun weg naar Noord-Groningen vonden.

Een van deze twee voorwerpen is dit buitengewone, van ivoor gemaakte handvat van een zakmes. Het stelt een buste voor van een man, zijn mantel wordt door een speld (een fibula) op zijn rechterschouder vastgemaakt. Die schouder is voor ons aan de linkerkant te zien. Daar is ook de gleuf herkenbaar waar het zakmes in moest vallen.

Afbeeldingen van mensen werden voor zover bekend in het wierdenland niet vaak gemaakt. Romeinen deden dat echter volop, en zo belandde deze Romeinse man in Eenum. Het zal jaren gekoesterd zijn als iets heel bijzonders voordat het in de wiergrond verdween, om eeuwen later weer als iets heel bijzonders gewaardeerd te worden.

Egge Knol – Groninger Museum

Verder Lezen:
Marijke Miedema, 1990: Oost-Fivelingo 250 v.C. – 1850 n.C. Archeologische kartering en beschrijving van 2100 jaar bewoning in Noordoost-Groningen. In: Palaeohistoria 32, p. 11-245