Toen afgegraven grond uit de binnenstad van Groningen werd afgevoerd zijn verschillende detectorvondsten gedaan. Lastig is dan precies aan te geven waar de vondst precies uit de bodem is opgegraven. En dat is spijtig, zeker wanneer het een bijzonder stuk riembeslag uit de tiende eeuw betreft zoals we hier op de foto zien.
Lees meer
Dit prachtige bronzen zwaard met een afzonderlijk gegoten gevest is een kleine drieduizend jaar geleden ten oosten van Onnen bij Haren aan het veen toevertrouwd. Het kwam in 1896 op anderhalve meter diepte weer tevoorschijn en was dadelijk een topstuk van het toen nog jonge Groninger Museum.
Lees meer
De wierde van Eenum werd rond 1910 voor een groot deel afgegraven voor haar vruchtbare grond. De eeuwenoude pastorie werd zelfs gesloopt om de grond eronder te kunnen weggraven.
Lees meer
De Groninger stadsarcheoloog Gert Kortekaas werkte tijdens zijn studententijd al voortdurend aan opgravingen in de stad Groningen. Eén van die vroege opgravingen stamt uit 1981, een opgraving van de Nederlandse Jeugd Bond voor Geschiedenis bij de nieuwbouw in de Sledemennerstraat.
Lees meer
In 2016 kwam na een halve eeuw een bijzonder archeologische vondst uit Ezinge terug naar het Groninger Museum, waar het eerder van 1955-1966 te zien was: een knop met een dikke laag goud, voorzien van filegrein en ingelegd met almandijn. Het kostbare stuk was in de zevende eeuw in het bezit van een heerser op de terp.
Lees meer
In de dertiende eeuw keerde een Groninger pelgrim terug van zijn tocht naar Canterbury, waar hij het graf bezocht van de heilige bisschop van Canterbury Thomas Becket in Canterbury – of in goed Nederlands Kantelberg. We weten nu nog van de pelgrimstochten naar het graf van Becket dankzij de Canterbury Tales van Geoffrey Chaucer, maar ook dankzij souvenirs in tinloodlegering.
Lees meer
Het is een onopvallend voorwerp, maar één van de topstukken uit de collectie van het Groninger Museum: het runen-houtje van Westeremden. Het is de inscriptie op dit kleine stokje van taxushout dat het bijzonder maakt. Het is de langste inscriptie in het runen-schrift uit Noord-Nederland en daarmee de langste oudste Oud-Friese tekst die bekend is.
Lees meer
Westerwijtwerd was tot in de jaren tachtig van de negentiende eeuw een grote vrijwel onbebouwde wierde met enkele boerderijen, maar de grote wierde was nagenoeg vrij van bebouwing. Een opvallend kenmerk is een aparte verhoging op de wierde, omringd door een gracht. In de middeleeuwen stond op die plaats een steenhuis. Aan de overkant van een Westerwijtwerdermaar nabij de kerk op een kleinere wierde stonden kleine huisjes.
Lees meer
In 1906 werd bij de afgraving van de wierde van Marsum bij Delfzijl een omvangrijke laat-Karolingische zilver- en goudschat gevonden. De schat kwam in handen van een juwelier, die de munten los verkocht. Slechts een deel van de schat is in museaal bezit gekomen. Voor zover nu bekend bevatte de schat gouden en zilveren munten, alsmede vijf zilveren sieraden, maar over de totale omvang wordt in het duister getast.
Lees meer
In 1971 vonden gasfitters onder de voorkamer van een boerderij bij Feerwerd, Langveld twee stenen kruikjes met maar liefst 648 gouden munten. De kruikjes werden ergens tussen 1528 en 1548 verborgen.
Lees meer
