Ze is even bescheiden als veelzeggend, de maquette van een wierdedorp. Met een beetje fantasie kun je je heel goed voorstellen hoe het geweest moet zijn om met een kluitje mensen te overleven op een geringe hoogte in een landschap, dat elk moment onder water kon lopen.

Deze maquette stelt een wierdedorp voor langs de waddenkust in de Romeinse tijd (circa 200 na Chr.). Ze is ontworpen door Elma den Haan en meet 102 bij 102 centimeter. Ze toont is hoe een wierdedorp er ongeveer moet hebben uitgezien. De stalhuizen liggen rond een waterput, waarin regenwater werd opgevangen om het dorp van zoetwater te kunnen voorzien. Het lagergelegen water was namelijk brak of zout water, wat natuurlijk niet gedronken kon worden. In latere perioden verbeterde de zoetwatervoorziening en met de indijking was de put zelfs niet meer nodig. Vanaf de indijking (rond het jaar 1000 na Chr.) zijn op deze hoogste punten van de wierde dikwijls kerken gebouwd.

Rond de wierde loopt een weg, die door de bewoners onder meer werd gebruikt om de dieren naar de weiden te voeren. Verder zien we verschillende landbouwpercelen die gebruikt werden voor veeteelt en akkerbouw. De kleuren van de verschillende percelen illustreren diverse eetbare gewassen.