Bad Nieuweschans, de meest noordelijke plaats aan de Duitse grens in de provincie Groningen, is in 1628 in opdracht van de stadhouder Ernst Casimir van Nassau op de toenmalige Dollarddijk van de in 1605 bedijkte nieuwe polder (Bunderneuland) als vesting aangelegd ter vervanging van Oudeschans (Bellingwolderschans).

Nieuweschans kreeg een regelmatige vijfhoekige grondvorm, werd van bastions voorzien en door wallen en grachten omgeven. Twee poorten, de Bellingwolderpoort en later ook de Winschoterpoort, gaven toegang tot de vesting.

In vredestijd bestond de bezetting in de schans uit twee compagnieën voetvolk en enig artillerie. De vesting werd in de loop van de zeventiende en de achttiende eeuw nog versterkt en uitgebreid. Het zou nog tot 1870 duren, voordat de regering het besluit nam de vesting op te heffen. De gehele ontmanteling heeft 35 jaar in beslag genomen. Van de vesting bleef weinig over.

Wat overblijft zijn ook de vondsten die nog altijd worden gedaan. Van kogels bijvoorbeeld. Vestingmuseum Nieuweschans heeft er een twaalftal van, variërend in grootte en gewicht: de zwaarste is 3750 gram en de lichtste 500 gram.