De kerk van Wittewierum is gebouwd in de jaren 1863-1865. De stijl van het gebouw is het best te omschrijven als eclectisch. Uit een steen in de oostgevel blijkt dat de huidige zaalkerk is gebouwd naar een ontwerp van architect P.B. Nienhuis. De kerk staat op de plek van de kloosterkerk van het vroegere klooster Bloemhof en is de vierde kerk op deze plek. 

Ondanks de jarenlange verwaarlozing vóór de restauratie in 2002 is het karakteristieke interieur uit de negentiende eeuw volledig bewaard gebleven. In geen andere kerk in de provincie Groningen is zoveel gietijzer toegepast als de kerk van Wittewierum. In de voorgevel bevinden zich twee neogotische gietijzeren pinakels in de vorm van een opengewerkte torenbekroning. De opengewerkte dakruiter is eveneens ruim versierd met gietijzer. De dakruiter wordt bekroond door een gietijzeren draagconstructie met bovenop een windhaan. Verder zijn alle spitsboogvensters voorzien van neogotische gietijzeren traceringen. 

Ook in het interieur is gietijzer ruim toegepast. De kerkzaal en het liturgisch centrum worden van elkaar gescheiden door een gietijzeren met krullen, ruiten en bladwerk versierd hekwerk. De zijwangen van de kerkbanken en herenbanken zijn aan top en en zijkanten versierd met gietijzeren ornamenten en zelfs op het wapen op de 17e-eeuwse herenbank is een gietijzeren versiering aangebracht. De preekstoel is onder de kuip voorzien van een gietijzeren versiering, heeft gietijzeren roosters in het achterschot en in het klankbord. Verder bevinden zich in het plafond ook een aantal gietijzeren roosters. In de hal van de kerk ten slotte staat een gietijzeren grafplaat ter herdenking van Geertje D. Knol, die in 1853 overleed aan de tering en vroeger op het kerkhof lag.