Anders dan de kerkdorpen in de omgeving ligt Westerwijtwerd niet op, maar naast de wierde (Widuvurd) waaraan het zijn naam ontleent. Na de afgraving in 1880 herinneren alleen de verkaveling en de rondweg nog aan het bestaan van de wierde.
Lees meer
De kerk van Noordbroek behoort tot de hoogtepunten van de laat-romaanse bouwstijl in Groningen. Het kerkgebouw, een kruiskerk, is in het eerste kwart van de veertiende eeuw gebouwd. De losstaande romaanse toren (bijgenaamd Olle Dodde – ‘oud, dik en log ding’) is mogelijk iets ouder; de toren is uitgerust met een zadeldak.
Lees meer
De avondmaalstafel van Garnwerd oogt meer als een beeldhouwwerk dan als een tafel: alle onderdelen zijn rijk voorzien van snijwerk. Een bijzonderheid is bovendien de aanwezigheid van de oorspronkelijke gemarmerde afwerklaag, die perfect aansluit bij het marmeren blad.
Lees meer
Het blijft elke weer boeiend wanneer de restaurateurs met een klus beginnen in een van de stokoude kerken die de provincie Groningen rijk is. Wat gaat er schuil onder de vele kalklagen die in de afgelopen eeuwen zijn aangebracht? Veel authentieks is er al ontdekt, maar nog altijd kan er iets onbekends tevoorschijn komen.
Lees meer
Een van de pronkstukken in de kerk van Midwolde is zonder twijfel het marmeren praalgraf van Carel Hieronymus van Inn- en Kniphuisen en zijn echtgenote Anna van Ewsum, bewoners van de borg Nienoord. Het monument werd gemaakt door Rombout Verhulst in 1656-59, in opdracht van de jonge weduwe Anna.
Lees meer
De architect Albert Wiersema (Bedum, 28 augustus 1895 - aldaar, 13 december 1966) ontwierp in 1934 deze sobere zaalkerk in een variant van de Amsterdamse School. Het goed bewaard gebleven interieur laat invloeden zien van de Amsterdamse School, met consequent doorgevoerde, eenvoudige geometrische versieringen.
Lees meer
In 1659 werd een deel van het op de Dollard herwonnen land (tot dan toe aangeduid als Scheemderhamrik) afgescheiden van Scheemda. De hervormde gemeente Nieuw-Scheemda begon toen met de bouw van een nieuwe kerk. Volgens de gedenksteen in de voorgevel werd de eerste steen hiervoor gelegd in 1660.
Lees meer
In vijf Groninger kerken staat nog een middeleeuws doopvont; een tweetal andere worden in het Groninger Museum bewaard. Deze doopvonten spreken sterk tot de verbeelding door hun respectabele ouderdom en hun omvang. Het zijn zware, massieve voorwerpen met een eenvoudige versiering, die onwillekeurig associaties oproepen aan oude rituelen.
Lees meer
De kerk van Wittewierum is gebouwd in de jaren 1863-1865. De stijl van het gebouw is het best te omschrijven als eclectisch. Uit een steen in de oostgevel blijkt dat de huidige zaalkerk is gebouwd naar een ontwerp van architect P.B. Nienhuis. De kerk staat op de plek van de kloosterkerk van het vroegere klooster Bloemhof en is de vierde kerk op deze plek.
Lees meer
De gereformeerde kerk in Thesinge dateert van 1876 en is in vrijwel authentieke staat aan het nageslacht overgeleverd. In de zeventiger jaren van de vorige eeuw zijn de meeste kerkgebouwen (niet alleen de gereformeerde) aangepast aan de toen heersende ideeën over de liturgie en ondergingen de interieurs een ingrijpende metamorfose. Zo niet die van Thesinge.
Lees meer
