Pieter Johan Faber was medewerker van de Sicherheitsdienst (SD) op het Scholtenhuis in Groningen van 1944-1945. Hij stamde uit een Haarlems NSB-gezin. In deze stad pleegde het verzet een aanslag op Pieters vader die als gevolg daarvan overleed. Vervuld van haat besloten Pieter en zijn broer Klaas Carel hun vader te wreken en meldden zich aan bij de genazifieerde Hulppolitie.
Lees meer
Een typemachine kan net zo dodelijk zijn als een kogel. Deze typemachine stond tot eind 1944 in het Scholtenhuis op de Grote Markt in Groningen, waar de beruchte Sicherheitsdienst (SD) en Sicherheitspolizei (SiPo) Groningen waren gevestigd. Het bezat een speciale toets die daarvoor en ook niet daarna bij de fabricage op typemachines werd gemaakt.
Lees meer
In de uniformcollectie van het het Oorlogs- en Verzetscentrum Groningen (OVCG) bevindt zich het uniform van een Canadese vrouwelijke militair, behorende tot het Canadian Women’s Army Corps (CWAC). Gezien diverse opgenaaide chevrons dateerde dit uniform uit de Tweede Wereldoorlog. Bij inspectie werd een wasmerkje met een nummer en de naam 'Round' ontdekt. Wie heeft dit uniform ooit gedragen en zou de persoon nog leven?
Lees meer
Dit uniform behoorde toe aan een vrouwelijke politieke gevangene die vanuit Groningen in Westerbork kwam. Een van de vele vrouwen met een vergelijkbaar verhaal was de Groningse verzetsvrouw Nel Crouwel. Zij beschreef na de oorlog uitgebreid haar ervaringen. Van haar gevangenschap in het Huis van Bewaring en kamp Westerbork tot de “vrouwenmars” terug naar Groningen en de uiteindelijke bevrijding.
Lees meer
Geke Hollema en Gien leerden elkaar midden in de Tweede Wereldoorlog kennen. In de dagboeken van Geke is dit prachtige verhaal over liefde in oorlogstijd te lezen. Geke schrijft over alles wat ze meemaakten. De verhalen illustreerde hij zelf met tekeningen en foto’s. De dagboeken geven ook een bijzonder inzicht in het dagelijkse leven in de provincie Groningen tijdens bezetting en bevrijding.
Lees meer
In mei 1943 krijgt de Nederlandse bevolking van de Duitse bezetter het bevel radio’s in te leveren. De nieuwsvoorziening door illegale zenders zoals de BBC en Radio Oranje wordt hierdoor ernstig gedwarsboomd.
Lees meer
Bien Vegter woonde tijdens de oorlog in Groningen en kwam in 1943 via haar jeugdvriend Fré Legger in contact met het verzet. Fré was actief bij het Nationaal Steunfonds, een landelijke organisatie die zorgde voor de financiering van het verzet. Fré kreeg de leiding over de afdeling administratie en organisatie in het noorden, Bien werd zijn secretaresse.
Lees meer
Een 'Wehrpass' was een militair identiteitsbewijs dat vanaf de jaren dertig aan alle dienstplichtige mannen in Duitsland werd uitgereikt. Het bevatte persoonlijke- en dienstinformatie. Zodra iemand in actieve militaire dienst ging werd het ingewisseld voor een 'Soldbuch'.
Lees meer
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden steeds meer mannen in Duitsland opgeroepen voor het leger. Daardoor ontstond er een tekort aan arbeidskrachten in de fabrieken. Duitsland wilde die leemte invullen en probeerde mensen uit bezette gebieden te verleiden naar Duitsland te komen om daar aan het werk te gaan.
Lees meer
Oomke Bouman was een geboren en getogen Stadjer en groeide op in een gezin dat NSB-idealen aanhing. Niet ongevoelig voor deze invloeden deed hij in 1942 een opleiding in Duitsland en liet zich ijverig in het nationaalsocialisme omscholen. Daarnaast ging hij zichzelf ‘Otto’ noemen - dat klonk immers veel Duitser dan het oer-Groningse 'Oomke'.
Lees meer
