In 1948 schenkt de gemeente Appingedam aan het museum een aantal tegeltableaus, die uit een afgebroken woning aan het Damsterdiep in Solwerd komen. Een van deze tableaus is dit tableau van vier tegels van een steigerend paard.

Het tableau is rond 1810 gemaakt in Harlingen bij de gleibakkerij Buiten de Kerkpoort. Dit tegeltableau met paard komt precies zo voor in het modellenboek van de gleimakerij en daardoor weten we dat de schilder van het tegeltableau Evert Harmsen Koetzier (1769-1810) is. Er zijn vierennegentig tegeltableaus en negen stukken aardewerk bekend. Van dit tableau, dat ook is uitgebracht met zes en negen tegels, zijn (voor zover bekend) nog elf tableaus bewaard gebleven.

Bij de Kerkpoort in Harlingen wordt door ene Theunis Clasen Sybeda een tegelfabriek opgestart. In 1750 koopt Johannes Laases Spannenburg de zaak. Hij bouwt een nieuwe oven en brengt de fabriek tot grote bloei. De fabriek kent vervolgens verschillende eigenaars, tot ze in 1850 verkocht wordt aan Jan van Hulst. Diens zonen Jan en Sybren zetten de zaak voort. De crisisjaren nopen de familie Van Hulst in 1932 te stoppen. Ze bieden hun eeuwenoude archief, inclusief sponzen (sjablonen) aan aan het museum Princessehof te Leeuwarden. Die willen het niet hebben. Zelfs de gemeente Harlingen wil dit rijk historisch archief niet overnemen. Daarop besluit de familie Van Hulst alles te verbranden.