Het wapen van Appingedam bestaat al eeuwenlang uit de pelikaan in een nest, die zijn jongen voedt met zijn bloed. Het verhaal van de Damster pelikaan vertelt dit versje uit 1723:

'Nu heb ick mijn nest in 't midden gesettet,
Van twe gnaphandige gripende vogelen,
Als tusschen die Harpie unde tweecopten Arents vogelen'

Tussen de twee bloeddorstige roofvogels, te weten de adelaar (de stad Groningen) en de harpij (Emden), bouwt daar de pelikaan (Appingedam) zijn nest voor zijn jongen. De angst van de Damsters voor de twee steden is niet onterecht: de stad Groningen ziet concurrent Appingedam het liefst helemaal van de kaart verdwijnen en doet daar ook met enige regelmaat pogingen toe. En waar Edzard de Grote, graaf van Ost-Friesland, uit Emden eerst nog op goede voet staat met de Damsters (hij ontzet hun in 1501 van de Groningers), verandert dit als hij ruzie met George van Saksen krijgt, die de werkelijke landsheer van Groninger ommelanden is. George van Saksen verovert vervolgens met harde hand Appingedam, waarbij 1136 Damsters, die hun toevlucht in de Nicolaïkerk zochten, de dood vinden.

Vanaf 1540 komt de pelikaan in het wapenschild van de stad Appingedam voor. In de middeleeuwen gelooft men dat de pelikaan zijn jongen met zijn eigen bloed voedt door een wond te pikken in zijn borst. De pelikaan is de metafoor voor het lijden van Christus en Maria. Klem zittend tussen Emden en Groningen, zal het lijdensverhaal de Damsters zeer aangesproken hebben. Eveneens omdat eerder al het symbool van Appingedam was Maria zittend op een troon met Jezus op haar knie en deze twee personen in de pelikaan terugkomen.