Het musket. Een geducht wapen eertijds, maar voordat het schot gelost kon worden, was je als musketier minuten verder. Een musket trek je maar niet zo tussen je broekriem uit om er je vijand mee buiten gevecht te stellen.

De procedure: eerst gaat er wat kruit in de pan. Dan klepje dicht, kruit in de loop, prop er in, aanstampen, kogel er in, nog een prop, weer aanstampen, lont aanblazen, steunvork in de grond steken, wapen er op, klepje open, richten en pas dan...BOEM! Een steekvlam, een knal, een wolk scherpe rook die je het zicht ontneemt, en dan maar hopen dat het schot raak is.

Mis of raak, voor het volgende schot moet de procedure weer helemaal worden herhaald. En dan is het natuurlijk zaak dat je onderwijl niet zelf wordt aangevallen. De musketiers dragen daarom een borstkuras, een schild en een bandelier, waaraan flesjes met de juiste hoeveelheid kruit hangen: de Twaalf Apostelen.