We zijn vertrouwd geraakt met het ingrijpen (lees: manipuleren) door de mens  van de natuur. Een ingrijpen dat van alle tijden is en die zeker niet per definitie schadelijk hoeft te zijn voor de natuur. Want hoe hadden we anders ooit aan het juiste dorsboompje moeten komen?

Het dorsboompje is de voorloper van de dorsvlegel. Het werktuig -in feite niet meer dan een kromme stok- werd tijdens zijn groei aan de boom al enigszins gestuurd door de hand van de mens. Zij begeleidde het boompje tijdens de groei precies zó dat het de juiste kromming kreeg.

Was het boompje volgroeid, dan ging de zaag erin en werd ze gebruikt voor het dorsen van het graan. Met gerichte slagen werden de korrels uit de aren verwijderd, waarna de volgende gang naar de molen was.