De boerenwagen was tot het begin van de negentiende eeuw het voornaamste vervoermiddel op het platteland. Er werden akkerbouw-, vee- en fruitteeltproducten mee vervoerd en de wagen nam in het dagelijkse leven een belangrijke en onmisbare plaats in. Ze werd gebruikt van de wieg tot het graf.

Bij een geboorte werd het kindje met de wagen naar de doop gebracht, samen met de ouders, familie en buren. Bij een huwelijk reed men het bruidspaar in een feestelijk versierde wagen rond en aan het eind van de levensreis werd de overledene ermee naar het kerkhof gereden. De kist was dan met een zwart kleed afgedekt en de wagen werd getrokken door twee zwarte paarden.

De belangrijkste taak van de boerenwagen was echter het vervoer van de landbouwproducten van het land naar de boerderij en de markten. De foto toont een houten wagen, waarmee de boeren met behulp van verhoogde zijstukken het hooi van het land naar de boerderij brachten. Het opladen van het hooi op de wagen was een secuur werkje dat zijn eigen regels kende. Men wilde natuurlijk niet dat het hooi tijdens de rit naar de boerderij van de wagen viel. Het werd dan ook met een ponter of bindstok stevig vastgebonden.

De kinderen mochten wel eens meerijden op de opgeladen hooiwagen, wat een feest was. Voordeel van die dansende en spelende kinderen op het hooi was bovendien dat de vracht op die manier werd aangestampt. En er dus in één rit meer hooi geladen kon worden.