Een maquette van het Sint Bernardusklooster zoals dat er in het echt uit kan hebben gezien. 'Kan hebben gezien': zeker is het niet. De overgeleverde Abtenkroniek biedt onvoldoende aanknopingspunten, om er een getrouwe weergave van het klooster aan te ontlenen.

In de Kroniek wordt wel de bouw van de grote kruiskerk, de ziekenzaal en zelfs de waterleiding genoemd, maar niet hoe het er in al haar grootsheid bij stond. Om de reconstructie toch een grote mate van waarschijnlijkheid te geven, hebben de makers zich op een aantal bronnen en feiten gebaseerd:

· de standaardplattegrond van een Cisterciënzer klooster zoals die in heel West-Europa werden gebouwd;
· de resultaten van het archeologisch onderzoek in Aduard van A.E. van Giffen in de jaren 1939 tot 1941;
· de Abtenkroniek van het klooster Aduard;
· de beschrijving van de kloosterkerk in Rerum Frisicarum historia (ca. 1590) van Ubbo Emmius;
· kennis omtrent de architectuur van de Cisterciënzer kloosters (onder andere de publicatie van Jakob Loer, 'De abtenkroniek en de bouw van de Sint-Bernardusabdij' in De Abtenkroniek van Aduard, 2010).

De maquette is in 2017 in de plaats gekomen van een eerdere, inmiddels gedateerde maquette van de hand van Jakob Loer en Eduard Gerds. Ze is gebouwd op een weergave van de huidige plattegrond/stratenplan van Aduard door Cathelijn Huizer, op basis van het 3D model van Axe Kooi (de rondwandeling door Aduard) en informatie van Jacob Loer.