Een kloostermop met de afdruk van een wolfspoot en een exemplaar waarin de naam ‘Jacob’ is gegraveerd. In en boven de grond van Aduard steekt het middeleeuws verleden van het dorp op onverwachte momenten telkens weer letterlijk de kop op.

De bakstenen die voor de bouw van het klooster zijn gebruikt hebben een afmeting van 31,5 x 12,5 x 7,5 centimeter en wegen gemiddeld 3,5 kilo. Hoe dikker ze zijn, hoe ouder. Na het vormen van de stenen met klei, werden ze gedurende één etmaal voor een eerste droging buiten plat op de grond gelegd. En liep er van alles en nog wat overheen, van pissebedden tot tureluurs. De bodem onder Aduard is bezaaid met kloostermoppen met allerhande pootafdrukken, waaronder zelfs die van een wolf.

En toen het pand waarin het Kloostermuseum is gevestigd gerestaureerd werd, viel er een veertiende eeuwse kloostermop uit een zijmuur. In die steen staat de naam ‘Jacob’ gekrast. Welk toeval! Want laat de grondlegger van het Kloostermuseum en groot kenner van de geschiedenis van het klooster nou ook Jacob (Loer) heten! Toeval of…?