Wat nu sinds jaar en dag de Abdijkerk is, was in de tijd dat het gebouw onderdeel uitmaakte van het klooster Sint Bernardus, de ziekenzaal (hospitum). Hier herstelden monniken van hun ziekten en kwalen. En mocht herstel niet baten, dan werd de overleden monnik op het kruis van de keramische vloer gelegd, op een bed van stro en bedekt met as en jute.
Lees meer
