In een vrome, gewijde omgeving als Klooster Ter Apel, is het verrassend in de dertig oude koorbanken uit hout gesneden geestige koppen aan te treffen. Sommige koppen hebben uitgesproken karakteristieke trekken. Zij symboliseren behalve menselijke deugden ook ondeugden. Zo beelden zij eigenschappen als gulzigheid, gerechtigheid, vroomheid, strengheid en zachtmoedigheid uit.

De klapbankjes in de koorbanken zijn aan de onderzijde voorzien van zitsteunen om het lange staan tijdens het koorgebed dragelijker te maken. De zitsteunen worden ook wel aangeduid met misericorde, afgeleid van de latijnse term voor barmhartigheid, misericordia. Niet meer onder iedere klapbank is een misericorde aanwezig.

In het eikenhout zijn verschillende versieringen aangebracht. Bij de meeste zetels is nog steeds een voorpaneel aanwezig. De vier voorpanelen bezitten een lezenaar, die de kruisheren tijdens de lange koorgebeden gebruikten om hun geschriften op te leggen.

Tijdens de restauratie tussen 1931 en 1933 is de beschildering van de voorpanelen geconserveerd door Jacob Por. Op twee van de vier voorpanelen heeft het schilderwerk de tand des tijds machtig doorstaan.