In de collectie liturgisch textiel van Museum Klooster Ter Apel bevinden zich ook deze kazuifel (vioolkistmodel), stola, manipel, kelkvelum en bursa. De basisstof van de kazuifel is goudlamé, kolom en rugkruis van zilverlamé, uitgevoerd met een gele voering. Op de kolom twee nagenoeg symmetrische, golvende bladertakken van goudbrokaat, omzoomd met rode garens. Rugkruis met vergrote voering waarop vergelijkbare bladertakken als op de kolom.
Lees meer
In de collectie van Museum Klooster Ter Apel bevindt zich een ets op papier, met daarop afgebeeld het Klooster Ter Apel en het omliggend landschap gezien vanaf de noordzijde. De ets is in 1958 gemaakt door Johan Hemkes.
Lees meer
Een vierstel in Art Décostijl: kazuifel (gotisch model), twee dalmatieken, twee stola's, kelkvelum, bursa en een koormantel. Basisstof (kazuifel, dalmatieken, toebehoren) van crème- en goudkleurige zijde-damast met ingeweven patroon van verticaal slingerende banden, waartussen afwisselend gestileerde lelies en gelijkarmige, in cirkels geplaatste kruisjes.
Lees meer
De bronzen luiklok naar Gothisch model dateert van 1506 en wordt toegeschreven aan de klokkengieter Wolter Westerhues uit Münster. Tussen de profielranden staat in gotische letters de tekst; "SANCTA MARIA MAGDALENA VOCOR ANNO DOMINI M CCCCC VI". Het begin en het einde van de tekst worden gemarkeerd door een kruisje; tussen de woorden en de delen van de datum is een fleur-de-lys ('Franse lelie') motief aangebracht.
Lees meer
Van oudsher was het gebruikelijk een kruis, bol of haan te plaatsen op een toren, maar ook op een paal en op de kruin van een kerstboom en een Meiboom. Deze dienden als afweermiddel tegen boze geesten. Met de kerstening werden deze symbolen behouden. Christenen gingen echter op zoek naar een relatie in de Bijbel.
Lees meer
In een vrome, gewijde omgeving als Klooster Ter Apel, is het verrassend in de dertig oude koorbanken uit hout gesneden geestige koppen aan te treffen. Sommige koppen hebben uitgesproken karakteristieke trekken. Zij symboliseren behalve menselijke deugden ook ondeugden. Zo beelden zij eigenschappen als gulzigheid, gerechtigheid, vroomheid, strengheid en zachtmoedigheid uit.
Lees meer
Het orgel staat op de galerij aan de westzijde van het schip. Het werd in 1903 geplaatst als gebruikt orgel en is gebouwd door de Groninger orgelbouwer Petrus van Oeckelen en Zonen. Het orgel verving het zogenaamde 'Rococo-orgeltje' dat sinds de aanschaf in 1893 op het tot 'klunderzolder' ingerichte doxaal stond dat door een schotwerk was afgescheiden van het schip.
Lees meer
Het eikenhouten offerblok van Klooster Ter Apel staat op een houten kruisvoet, voorzien van een profielrand. Het blok is aan de bovenzijde zwaar beslagen met platen, banden en randen waarop noppen zijn aangebracht. Enkele banden hebben ingegrifte schuine strepen.
Lees meer
De tuin van Klooster Ter Apel werd in 1465 gesticht. Het oudste deel van het complex was de kerk, in de zestiende eeuw werden de drie vleugels gebouwd die met de kerk een kloosterhof omsloten. Het klooster kwam in 1619 in handen van de stad Groningen.
Lees meer
De achtkantige eikenhouten kansel met lessenaar bevindt zich aan de noordoostzijde van het schip. Ze werd in 1711 voor een bedrag van 162 gulden gemaakt door de stadsbouwmeester Anthony Verburgh. Het paneel onder de lessenaar draagt het wapen van de stad Groningen, die van 1619 tot de overdracht aan het Rijk in 1976 eigenaar van het klooster was.
Lees meer
