Het blijft iets aandoenlijks houden: een kinderschaats. Je ziet jezelf weer de eerste bange, aarzelende en o zo voorzichtige schuivertjes maken op die verraderlijke glijijzers, wetende dat je onderuit gaat. Als iets letterlijk met vallen en opstaan geleerd moet worden, is het wel schaatsen…

Het model van deze kinderschaats werd de ‘Wichers de Salis’ genoemd. Baron de Salis, oud-bestuurslid van de Nederlandsche Schaatsrijders Bond (NSB, later Koninklijke Nederlandse Schaatsrijders Bond KNSB), vond dat een schaats waarvan de voetstapel niet helemaal door liep, een mooiere lijn hebben.

De baron zette zich (waarschijnlijk in overleg met de schaatsenmaker) aan het ontwerpen en kwam met deze schaats naar buiten. Het werd een geliefd model, dat sindsdien zijn naam draagt. Later kwam er ook een uitvoering voor volwassenen.