Het zijn vaak de doodgewone, bijna banale feiten die het meest wezenlijke vertellen. Fragmenten uit een poëziealbum, een dagboek, een huishoudboekje, brieven en documenten. Of de overleveringen, door mensen nog bij hun leven verteld. Zoals die van Louise, een van de twee zusjes die tot op het laatst de Fraeylemaborg bewoonden.
Lees meer
Het heeft natuurlijk meer stijl dan alleen maar een naambordje aan de gevel. Een schitterend wapenschild, dat duidelijk maakt dat er achter die gevel niet zomaar de eerste de beste Jan, Piet of Klaas woont. Hier wordt niet gewoond: hier wordt geresideerd.
Lees meer
Twee grote witte beelden staan als wachters aan weerszijden van de ophaalbrug van de Fraeylemaborg. Deze manshoge figuren op sokkels stellen twee figuren uit de Griekse mythologie voor.
Lees meer
Staande in de Grote Zaal voor het raam aan de achterzijde van de borg, ontwaar je heel in de verte een tuinbeeld. Zo ver weg is het, dat het soms lijkt of het beweegt. Dat het naar de borg komt wandelen. Hoe langer je kijkt, hoe sterker de illusie. Tot het tik-tak van het schoeisel van een bezoeker over het parket, je terug in de werkelijkheid trekt. En roerloos kijkt Flora terug.
Lees meer
In de Blauwe Logeerkamer van de Fraeylemaborg staan opvallende meubels van donker hout. Ze zijn ooit gemaakt voor een andere borg, Ekenstein aan het Damsterdiep bij Appingedam. Niet alleen veranderden ze van plek, maar in de tijd ook van waardering…
Lees meer
De Fraeylemaborg is, net als veel andere landhuizen, ingericht alsof de familie die het bewoont tijdelijk elders is. Op visite bij een neef, een bezoekje aan een kuuroord of op een buitenlandse reis. En toch mist er iets. Iets dat verraadt dat het hier een museum betreft en niet langer een plek waar echt wordt gewoond...
Lees meer
Bij binnenkomst in de Grote Zaal van de Fraeylemaborg wordt de argeloze bezoeker direct getroffen door het levensgrote portret van Koning-Stadhouder Willem III. Eenmaal binnen in de zaal en onder de intimiderende blik van de vorst vandaan, zijn het vervolgens de twee enorme kussenkasten aan weerszijden van de toegangsdeuren die het vertrek domineren.
Lees meer
“Elsje! Tijd om op te staan! Mevrouw verwacht haar waswater. Kom, niet treuzelen!” Een diepe geeuw, nog even uitrekken en een moment later schiet Elsje in haar huismuiltjes. Een plens koud water in het gezicht, snel een hap brood en dan zit ze op haar hurken voor het fornuis. Ze schikt het hout, strijkt een waslucifer af en na tien minuten knapt er een stevig vuur.
Lees meer
Wandelen door het park van de Fraeylemaborg, ook wel het Slochterbos genoemd, was altijd al een plezier om te doen. Nu is er nog iets leuks bijgekomen: follies! Verrassende en maffe gebouwtjes, neergezet puur voor de lol.
Lees meer
Koning-Stadhouder Willem III krijgt iets voor elkaar wat nog geen Nederlander vóór hem presteerde: vanaf 1689 regeert hij over Nederland én Engeland. Tijdens een bezoek aan zijn goede vriend Henri Piccardt –zo verhaalt de overlevering– schenkt de koning hem een visitekaartje van formaat.
Lees meer
