Deze opvallende schatkist meet slechts 26 x 16 x 25 cm. Naar alle waarschijnlijkheid gaat het hier om een originele mailbox. Het voorwerp staat al 50 jaar in het rijtuigdepot van Museum Nienoord zonder enige beschrijving of verklaring.
We gebruiken het woord mailbox tegenwoordig dagelijks, toch weten maar weinig mensen dat dit woord voortkomt uit de rijtuigwereld. Al sinds onheuglijke tijden werden brieven en mondelinge berichten van de ene plek naar de andere verstuurd via koeriers, al dan niet te paard. Een brief of bericht werd meegevoerd op een staak of in een zogenaamde bodebus, die verzegeld kon worden. Naarmate in de middeleeuwen het reiswezen zich ontwikkelde, verscheen er steeds meer briefpost, welke met toenemende haast op de juist plek moest worden afgeleverd. De lopende bode werd dus op wielen gezet en aangezien de Engelsen het meest voortvarend bleken in het organiseren van dergelijke postdiensten, ontstond wat de Engelsen mail-coach noemen, waarin het Franse woord malle (oftewel koffer) duidelijk herkenbaar is. Ook in het Nederlands ontstond er een verbastering van het Franse woord malle: een bekende postkoetsonderneming was Het Groote Brievenmaal. Brievenmaal stond synoniem voor de postdienst.
De mailcoach was een rijtuig dat volgens een bepaalde strak georganiseerde dienstregeling van A naar B reed en daarbij behalve brievenpost in meer of mindere mate ook passagiers en goederen meenam. Daar zaten ook vaak geldwissels of zelfs baar geld en andere kostbaarheden bij. Niet verbazingwekkend dat de postkoetsen en diligences in de 17e en 18e eeuw gewilde doelwitten voor struikrovers werden: reizigers in het rijtuig waren vaak niet onbemiddeld en hadden in hun bagage of verstopt in de kleding allerlei kostbaarheden bij zich. Op de Engelse postkoets was het de zogenoemde guard, een gewapende helper, die tot taak had om de passagiers en de briefpost te beschermen met zijn donderbus. Die briefpost zat goed opgeborgen in de mailbox in het rijtuig onder de voeten of het achterwerk van de guard.
Het is onbekend welk avontuurlijk leven de mailbox van ons museum geleid heeft, maar wat we wel weten is dat dit zich halverwege de 19e eeuw moet hebben afgespeeld.
Een kloostermop met de afdruk van een wolfspoot en een exemplaar waarin de naam ‘Jacob’ is gegraveerd. In en boven de grond van Aduard steekt het middeleeuws verleden van het dorp op onverwachte momenten telkens weer letterlijk de kop op.
Lees meer
Goede kans dat wanneer je vandaag de dag drie generaties Nederlanders bij elkaar zet, ze alle drie zijn opgegroeid met het weekblad Donald Duck. En een goede kans ook, dat de vierde generatie vertrouwd zal raken met deze onverwoestbare eend.
Lees meer
‘Jan met de motorhand’ uit 1946 is een luchtig, enigszins naïef stripverhaal over een fictieve verzetsdaad in de Tweede Wereldoorlog, waarin de Duitsers het onderspit delven. De tekst is van Huib van Randenbroek, de tekeningen van Cees Verhaagen.
Lees meer
In het Nederlands Stripmuseum is een deel van het atelier van Hans G. Kresse (1921-1992) nagebouwd. De tekentafel is authentiek en in de staat zoals hij is aangetroffen na de dood van de tekenaar. Het lijkt of Kresse even weg is voor een boodschap en elk moment kan terugkomen...
Lees meer
Paulus de boskabouter, Eucalypta, Oehoeboeroe. Ze behoren tot het collectief geheugen van de generatie die in de jaren vijftig en zestig van de 20e eeuw is geboren. Het Nederlands Stripmuseum besteedt met een eigen Pauluskabinet aandacht aan deze oerhollandse creatie van tekenaar en schrijver Jean Dulieu.
Lees meer
In 1997 opende Marten Toonder (1912-2005) de tentoonstelling ‘Gebouwd in Verbeelding’ in Groningen. Er is toen van zijn handafdruk en de bijbehorende handtekening een gipsafdruk gemaakt. Later werd hiervan een bronzen plaat vervaardigd. Deze handafdruk is in het Stripmuseum te bezichtigen in het kabinet van Tom Poes en Heer Bommel.
Lees meer
Dick Matena (1943) maakte van 1971 tot 1975 de ballonstrip 'Grote Pyr' voor het befaamde stripblad Pep. Een originele pagina uit deze strip was ooit de hoofdprijs van een Pep-prijsvraag. De toenmalige winnaar heeft deze ongekleurde pagina in 2005 geschonken aan het Stripmuseum.
Lees meer
‘Wonderlieke raaize van meneer Prikkebain’ uit 1962 is de Groningse vertaling door J.A. Fijn van Draat van de oudste Nederlandstalige strip 'Mijnheer Prikkebeen'.
Lees meer
Tekenaar Raymond Bär van Hemmersweil (1929) heeft het Nederlands Stripmuseum de originele tekeningen geschonken van een van de verhalen van zijn creatie en wellicht het meest beroemde duinkonijn: Wipperoen.
Lees meer
