Er werd eind 1800 hier en daar in den lande hardop gefluisterd om van Nederland een republiek te maken. Maar het charmeoffensief van twee dames van Oranje-Nassau deed de geluiden verstommen. Moeder Emma en dochter Wilhelmina kwamen, zagen –en werden gezien– en overwonnen. Oranje weer boven!

De achttienjarige Wilhelmina van Oranje-Nassau wordt in 1898 ingehuldigd als koningin van Nederland. Haar vader Willem III is in 1890 overleden en tijdens zijn regering is de populariteit van het vorstenhuis tot een dieptepunt gedaald. Een aantal jaren is zijn tweede vrouw Emma regentes en in overleg met haar raadsheren wordt besloten een charmeoffensief in te zetten.

Moeder en dochter reizen ten tijde van de troonsbestijging samen het hele land door om kennis te maken met het volk. Een goed plan, zo blijk al snel. Tijdens en na de troonsbestijging van Wilhelmina breekt overal een enorme feestvreugde los. Men organiseert volksfeesten, straten en steden worden versierd, kranten geven feestbijlages uit en schoolkinderen krijgen een Oranje-kadootje. Het bedrijfsleven brengt allerlei feestproducten op de markt, zoals kalenders, spelletjes, bekers, borden en doeken. Alles natuurlijk voorzien van een afbeelding van de jonge koningin.

De socialist Domela Nieuwenhuis protesteert tegen die Oranjegekte: “Oranje schoeisel, onderbroeken, hemden, zakdoeken met het portret van Hare Majesteit (waar dus het vuil op terecht komt!) kousebanden en Oranjemiddelen ter voorkoming van grote huisgezinnen, voorwaar ’t is om te spuwen!” Maar hij vormt met zijn gemopper een uitzondering in de feestvreugde.

Het oranje jubileumdoek uit de Jan Menze van Diepen Stichting toont Wilhelmina in het midden, daaronder haar vader Willem III en haar moeder Emma.