Het zijn vaak de doodgewone, bijna banale feiten die het meest wezenlijke vertellen. Fragmenten uit een poëziealbum, een dagboek, een huishoudboekje, brieven en documenten. Of de overleveringen, door mensen nog bij hun leven verteld. Zoals die van Louise, een van de twee zusjes die tot op het laatst de Fraeylemaborg bewoonden.
Lees meer
Tijdens een nachtelijke reis tussen Alkmaar en Amsterdam hoort Willem Albert Scholten (1819-1892) plotseling een paar keer een luide schreeuw: ‘Sla dood, sla dood!’. Hij vreest voor zijn leven en wil het op een lopen zetten. Gelukkig blijkt het geschreeuw niet afkomstig te zijn van moordenaars, maar van vier drinkende mannen. Telkens wanneer een van hen een slok neemt, roepen de anderen: ‘Sla dood!’
Lees meer
Wat nu sinds jaar en dag de Abdijkerk is, was in de tijd dat het gebouw onderdeel uitmaakte van het klooster Sint Bernardus, de ziekenzaal (hospitum). Hier herstelden monniken van hun ziekten en kwalen. En mocht herstel niet baten, dan werd de overleden monnik op het kruis van de keramische vloer gelegd, op een bed van stro en bedekt met as en jute.
Lees meer
