Je komt ze ook wel tegen in chateaus in Frankrijk. Van die buitenmodel hemelbedden, ruim opgesteld in een enorme slaapzaal en waar geen enkele intimiteit of slaapgenot van uitgaat. Maar daar waren ze dan ook niet voor bedoeld. De Menkemaborg bezit ook zo'n praalbed, zij het op maat van een Groninger landjonker.

In de twee achterste kamers van de Menkemaborg hebben ooit twee 'staatsieledikanten' gestaan. Ze worden uitgebreid beschreven in een inventaris uit 1751. Eén exemplaar is verdwenen, maar de ander staat eeuwen later nog steeds op dezelfde plek. Een bijzonderheid, al was het maar omdat het hemelbed bekleed is met zeer kwetsbare Chinese zijdedamast. De zijde is door de tijd heen wel gesleten, maar aan het einde van de vorige eeuw zorgvuldig gerestaureerd. Uniek is ook het feit dat de bijbehorende matrassen en de lattenbodem nog steeds aanwezig zijn. Het ene matras is gevuld met paardenhaar, de andere met stro.

Het staatsieledikant past nét tussen de vloer en het plafond en lijkt daardoor smal en hoog. De prachtig versierde hemel hangt aan haken aan de balken. Een dergelijk staatsieledikant was het belangrijkste meubel in het huis. Het vertrek waarin het stond fungeerde niet zozeer als een slaapkamer, maar meer als een kamer om gasten te ontvangen.

De vier glas-in-loodramen in de slaapkamer tonen de familiewapens van de broers en zussen van het echtpaar Alberda-Van Berum. Het jaartal 1705 verwijst vermoedelijk naar de afronding van de ingrijpende verbouwing van de Menkemaborg in dat jaar. De maker van het glas-in-lood raam heeft zijn naam bescheiden verstopt onder een loodstripje op een van de ramen: Jacob Tewes uit Uithuizen.