Het heerlijke leven in Groningen

Kussenkast.

De kussen kolomkast heeft een prominente plek in de eetkamer van de borg Verhildersum. De naam verwijst naar de kussenvormige verhogingen op de deuren en de zijkanten en de drie ebbenhouten kolommen op de voorzijde. Het is een typisch Nederlandse kast uit de de zeventiende eeuw. Het sleutelgat zit goed verborgen en is weggewerkt achter het bovenste deel van de middelste zwarte pilaster of kolom.

Handig Hulpje

Deze koperen raamspuit van Museum de Oude Wolden dateert uit de negentiende eeuw en bood de dienstmeid hulp bij het wassen van hoge ramen.

Vorstelijke entree.

De hoofdpoort van de borg Nienoord is een van de zeer weinig overgebleven objecten die nog herinneren aan de vroegere borg die op dezelfde plek heeft gestaan, voordat Jonkheer mr. Johan Æmilius Abraham van Panhuys (1836-1907) er in 1884 het huidige buitenverblijf liet bouwen. Nog steeds lezen we boven de ingang de in het zandsteen gebeitelde Latijnse tekst: \'Niet om te wonen maar om te verpozen\'.

De schouwen van de Menkemaborg.

Aan de buitenzijde oogt de Menkemaborg eenvoudig, bijna sober. Een bescheiden volk die bewoners van toen, wars van pronkzucht. Een misverstand. Eenmaal binnen wordt je ondergedompeld in een wereld van overdaad en lijkt vooral het zwierige houtsnijwerk van de schoorsteenmantels zich een weg naar buiten te willen kronkelen, om maar gezien te worden.

Imari porselein.

Het waren twee eeuwen geleden dé smaakmakers bij de maaltijd, toen de tafel nog veel minder exotisch gedekt was als tegenwoordig. En ze stonden ook niet in elk huis naast de dis, in ieder geval niet uit kostbaar porselein geschonken.Deze zeldzame set van Imari porselein van de Jan Menze van Diepen stichting is ooit het pronkstuk op een eettafel geweest.

Rouwservies

Een fraai serviesje uit de collectie van Fredewalda. Het zogenaamde ‘rouwservies’ bestaat uit een theepot met suikerpot, roomkan en spoelkom. De rouwserviezen waren destijds in Engeland erg in trek. De Engelse dames waren verrukt over het contrast tussen het zwart van het servies en de witte huid van hun handen.

713

Koperen waterketel

In de negentiende eeuw kost thee zetten en warm houden heel wat meer moeite dan tegenwoordig. Een waterketel met komfoor was een prachtige uitvinding waarmee een boerin goede sier kon maken. De dienstbode bracht ketel en komfoor naar de mooie kamer waar mevrouw zelf theeschonk. En als de gasten later een tweede kopje wensten, dan was dat geen probleem. Het water bleef immers warm dankzij het komfoor.

Portret van Henric Piccardt

De Fraeylemaborg, nu een museum, was eeuwenlang een woonhuis van stand. Een bijzonder echtpaar zwaait rond 1700 de scepter: Henric Piccardt en Anna Elisabeth Rengers. Hun portretten zijn door Herman Collenius (1650-1723) geschilderd op koper.

Baroktuin.

Rondom de Menkemaborg ligt een statige tuin in barokke stijl. Zulke tuinen werden aangelegd volgens een strakke symmetrie. Men deed dit om te laten zien dat de mens de baas was over de natuur. Vanuit het buitenland brachten de borgbewoners bijzondere bloemsoorten, zoals sneeuwklokjes en vingerhelmbloemen, mee. In het voorjaar zie je deze ‘börgblaumkes’ dan ook vooral in de buurt van borgen groeien.

739

De Schelpengrot.

De schelpengrot bij de borg Nienoord is nog een voorbeeld van een folly. Rondtrekkende Italiaanse stucadoors toverden rond 1700 het toen eenvoudige tuinkoepeltje om tot een uniek en buitengewoon vertrek. Ooit waren aan beide zijden vleugels aangebouwd, waarin ’s winters de exotische planten uit de borgtuinen werden opgeborgen.

Spijkerslede.

Deze slede is speciaal gemaakt voor een van de commissarissen van bestuur van het bedrijf van de gebroeders Spijker. Het was typisch een slede om mee te showen, een Ferrari onder de sleden. Rond 1900 kon men deze aanspanning dan ook vaak tegenkomen in het Amsterdamse Vondelpark.