Het blijft natuurlijk de vraag hoe sommige voorwerpen zo verspreid in de bodem in Oudeschans terecht zijn gekomen. Een vuilnisophaaldienst die alle afval naar één punt afvoerde bestond nog niet. In de regel werd al het overbodige dicht bij de woning gedumpt. Maar ook werden voorwerpen gewoon verloren. Een oorijzer bijvoorbeeld.

Typisch zo'n sierraad dat door z'n toch wat instabiele positie op het hoofd, er bij een onverhoedse beweging bijna om vroeg om weg te raken. En niet bijzonder genoeg om er een zoektocht voor op touw te zetten.

Het hier getoonde voorwerp is een oorijzer of ook wel mutsbeugel genoemd. Het oorijzer bestaat uit een halfronde beugel met min of meer haaks daarop de stiften. Op de overgang van stift naar beugel is een oog aangebracht. Bijna iedere vrouw of meisje droeg in de zestiende en zeventiende eeuw een kanten muts die met behulp van de mutsbeugel op het hoofd werd geklemd. De stiften drukten dan op de wangen.

De in Oudeschans aangetroffen oorijzers zijn van ijzer of koper gemaakt. De koperen varianten zijn meestal verzilverd of verguld. De stiften komen in verschillende uitvoeringen voor.

Het oorijzer of mutsbeugel werd in een groot deel van Nederland gedragen. In Groningen, Friesland en Noord-Holland was het het meest verspreid. Uit de verende beugel ontstond later het voor de streekdrachten zo karakteristieke luxe oorijzer.