‘Wie mooi wil gaan, moet pijn doorstaan.’ Dat is een uitdrukking die dames na de Eerste Wereldoorlog aan den lijve ondervonden. Of eigenlijk ‘aan den hare’, want waar werden deze ‘marteltuigen’, die ook wel wat weg hebben van tuingereedschap voor gebruikt? Voor een mooi krullend kapsel.

De rage van een kort, krullend kapsel is begonnen door de verpleegsters die in de Eerste Wereldoorlog in de veldhospitalen werkten. Lang haar was niet praktisch en minder hygiënisch voor een verpleegster, dus knipten ze hun haren af tot een kort maar stijlvol kapsel. Dit voorbeeld werd al snel gevolgd door duizenden vrouwen die ook hun vlechten en lange lokken lieten ‘afsnijden’. Maar een kort kapsel eist meer zorg, en de vrouwen wilden krullen!

Krullen maak je met een krultang. Gemaakt van ijzer en in verschillende uitvoeringen al naar gelang het gewenste type krul werden met een krultang krullen gezet en het haar ‘geonduleerd’, ofte wel golven in het haar gemaakt.

De tang werd verhit in een houder met waxinelichtjes of op een spiritusbrander en zelfs gasbranders. Dit werd soms thuis gedaan, maar meestal werd de krultang gehanteerd door een kapper. Het was namelijk best een link werkje! Te koud deed de tang zijn werk niet goed. Maar de tang mocht ook niet te heet worden, want dat schroeide je het haar, en ook blaren op het hoofd waren geen uitzondering… Wie mooi wil gaan, moet pijn doorstaan.