Zo sta je in vol ornaat en met de hele familie te poseren voor een levensgroot portret als ultieme uiting van je roem en belangrijkheid, zo ligt datzelfde portret decennia lang ergens vergeten op een zolder. Maar sinds 1968 prijkt het familieportret van Allard Tjarda van Starkenborgh uit 1670 weer ten voeten uit in de borg Verhildersum en weet het nog steeds te imponeren.

Het portret heeft een plek gekregen in het belangrijkste vertrek van de borg, de zaal of salon. Allard -heer van Leens- en zijn vrouw Gratia Susanna Clant zitten links op een verhoging. De andere personen zijn hun kinderen die op dat moment nog leven. De eerder overleden kinderen zijn als engelen bovenaan het schilderij afgebeeld. De oudste zoon Edzard Jacob staat vooraan in het midden. Hij zou na zijn vader heer van Leens worden. De familiewapens zijn boven in het doek weergegeven.  Op de achtergrond rechtsboven is de borg verbeeld zoals die er in 1670 uitzag, met twee zijvleugels en een poortgebouw. Bovenaan in het midden is het dorp Leens te herkennen, met de kerk en de molen.

Het doek raakte op een gegeven zoek en bijna vergeten, tot het in 1928 -250 jaar nadat het was gemaakt- werd ontdekt. Het lag opgevouwen in een kist op de zolder van het Nederlands consulaat in België. Het schilderij was als een waaier opgevouwen, waardoor er op regelmatige afstanden scherpe vouwen in zaten. In die vouwen was de verf losgesprongen en verbrokkeld. Het portret werd in 1968 in bruikleen aan Verhildersum gegeven. Door drie kleinere vertrekken samen te voegen tot één kamer, ontstond voldoende wand om het schilderij een plek te geven. Het werd toen ook gerestaureerd, maar de vouwen bleven ná de restauratie zichtbaar.

In 1989 werd het portret officieel aan Verhildersum geschonken en in 1991 is het nogmaals grondig gerestaureerd. Men ontdekte toen dat het schilderij ooit uit twee delen had bestaan. Waarschijnlijk hebben de afzonderlijke delen aan beide zijden van een deur of een schouw gezeten. Bij het weer samenvoegen tot één groot schilderij zijn ze ietwat verschoven. Dat is nog zien bij het dak van de kerk en aan de punt van het zwaard van Edzard.