Een alleraardigst bouwfragment dat de sloop én de ruim vier eeuwen daarna heeft overleefd. Niet helemaal toevallig natuurlijk: daar is het dan ook een engeltje voor…

Het cherubijntje is in 1995 gevonden achter het museum op de plek waar nu het terras ligt. De vinder, Jakob Loer, heeft daarna met de conservator van het Centraal Museum in Utrecht uitvoerig gecorrespondeerd, om uitsluitsel te krijgen over zijn vondst. Als deskundige ging die ervan uit dat het beeldje rond 1500 in de omgeving van Utrecht gemaakt moet zijn. Aangezien de achterkant hol is, heeft de engel onderdeel uitgemaakt van een pilaar. Restanten van acanthusbladeren aan de zijkanten wijzen eveneens in die richting.

In de overgeleverde abtenkroniek van Aduard staat dat abt Lambertus Helt (1526-1528) bij de treden van het hoogaltaar twee zuilen heeft geplaatst, ‘bepleisterd met kleine afbeeldingen en acanthusversieringen’. Het kan haast niet anders of de opgegraven engel is een van die afbeeldingen die aan de zuilen hebben gezeten.

De abtenkroniek van Aduard is in vertaling opgenomen in het boek ‘De abtenkroniek van Aduard’, onder redactie van Jaap van Moolenbroek en Hans Moll, met medewerking van Jakob Loer.