Ooit was het klooster in Ter Apel een plaats waar kloosterlingen baden en werkten. Kloosterlingen zijn er sinds lang niet meer, maar zelfs in onze tijd lijk je hun aanwezigheid nog te voelen. Je zou er zelfs niet van opkijken als ze je in de lange statige kloostergangen tegemoet traden, op weg naar de kerk in hun speciale gewaden.

In het voormalige kruisherenklooster, dat al meer dan 550 jaar in de bossen van Ter Apel staat, kleedden de kloosterlingen zich om voor het gebed in de kerk in de sacristie, de kleedruimte voor de eredienst. De officiële kleding werd bewaard in een credens. Doorgaans heeft deze de vorm van een houten kleedtafel of kast.

De eikenhouten credenskast in Klooster Ter Apel stamt uit 1856 en komt oorspronkelijk uit het kruisherenklooster in Sint Agatha bij Cuijk. De kast is vervaardigd door timmerman M. Elders in opdracht van kruisheren Henricus van den Wijmelenberg en Johannes de Vlam. Het meubel bestaat uit een onder- en bovenkast en is in totaal 278 centimeter hoog.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog is de credens beschadigd door granaatscherven. Na de oorlog is de gerestaureerde kast naar het kruisherenklooster in Achel in België verplaatst. Dit klooster is in 1992 opgeheven. De kruisheren hebben in 1992 toestemming gegeven de kast in langdurig bruikleen te geven aan het Klooster Ter Apel, tot op de dag van vandaag worden in deze kast nog steeds bijzondere kerkelijke kleren bewaard.