Lang maakte de stad Groningen in het gebied van de Groninger Veenkoloniën de dienst uit. Kanalen, landerijen: het was alles in het bezit van ‘stad’ en de gebruiker had maar te gehoorzamen aan de reglementen (ordonnanties) van de eigenaar. Op straffe van een forse boete.

De stad Groningen heeft het in de zeventiende en achttiende eeuw voor het zeggen in de gebieden in en rond de Pekela's en doet regelmatig verordeningen uitkomen en als plakkaat verspreiden. Deze ordonnantiën dienen in de betreffende plaatsen van de ‘Predigstoel gekondigt en alomme geaffigeert’ te worden. De rentmeester controleert streng; overtreders worden bestraft met een boete die er niet om liegt.

Het Kapiteinshuis bezit een ordonnantie- en plakkaatboek met daarin vierennegentig gedrukte ‘Verordeningen op papier als plakkaat, gedaan door de Burgemeester en Raad van de stad Groningen aan de onder hen verantwoording afleggende gebieden waarover zij bevoegd zijn, uit de periode  1681–1805.’

Drie daarvan zijn uitsluitend aan de inwoners van Pekela gericht:
- boekweitmolenaars mogen geen ander graan malen (28 oktober 1758 en 18 februari 1763);
- bij nieuwbouw van huizen dient de rooilijn gerespecteerd te worden (13 april 1768);
- verlenging van toezegging van premie van fl 10,- op van buiten de provincie met een zeevarend schip aangevoerd stratendrek (20 maart 1792 en 4 april 1803).