Wat nu sinds jaar en dag de Abdijkerk is, was in de tijd dat het gebouw onderdeel uitmaakte van het klooster Sint Bernardus, de ziekenzaal (hospitum). Hier herstelden monniken van hun ziekten en kwalen. En mocht herstel niet baten, dan werd de overleden monnik op het kruis van de keramische vloer gelegd, op een bed van stro en bedekt met as en jute.

Hoe het hospitum er precies heeft uitgezien, is niet bekend. De kunstenaar Cees Plat uit Den Horn schilderde in 2005 een impressie van de ziekenzaal in het kader van tentoonstelling 'Kwalen, Kwelgeesten & Kwakzalvers: Aduard, het klooster van de geneeskunst'. Het doek hangt in het Kloostermuseum en Cees Plat gaf er destijds de hierna volgende beschrijving bij:

'In mijn schilderij waan je je vanuit de deuropening van de kerk in een andere tijd. Je ziet de patiënten, de bedden, kortom de entourage van een ziekenzaal. De monniken op de voorgrond beelden het gebruik uit van het neerleggen van de stervende monnik op de liturgische tegelvloer van 1296.

Voor het onderwerp heb ik mij verdiept in de ziekenzorg in de middeleeuwen en de inrichting van ziekenzalen zoals in Hotel Dieu in Beaune in Frankrijk. Veel informatie komt verder uit literatuur en van middeleeuwse afbeeldingen. Al met al blijft het natuurlijk wel een artistieke impressie van een middeleeuwse ziekenzaal.'