Na de oorlog werden Duitsers nog vaak getreiterd met de woorden: 'Eerst mijn fiets terug!'

Op bevel van generaal Christiansen, de opperbevelhebber van de Duitse Wehrmacht in Nederland, werden vanaf de zomer van 1942 fietsen gevorderd. Met de tweewielers wilde de generaal de mobiliteit van zijn reservisten vergroten mocht er een geallieerde landing op de Nederlandse kust plaatsvinden - iets waar de Duitsers sterk rekening mee hielden.


Er werden rond de vijftigduizend fietsen gevorderd. En de Nederlanders waren daar niet blij mee... Op 25 juli 1942 schreef verzetskrant Het Parool: 'Nauwelijks enige andere daad der bezetters heeft een zo wilde woede, een zo grote verbittering veroorzaakt als deze massale rijwieldiefstal.' Nederlanders waren zeer gehecht aan hun vervoersmiddel, en zeker in een tijd van brandstofschaarste was de fiets een belangrijk bezit.


Sommige mensen hadden hun fiets nodig in verband met hun beroep, zoals boeren, apothekers, artsen, mensen die voor de politie of de brandweer werkten en, zoals hier op de foto, huisschilders. Zij kregen een vrijstelling voor de vordering van hun fiets.


Ook na de oorlog werden fietsen regelmatig door de Duitsers gevorderd of gestolen, en de Nederlanders koesterden nog jarenlang wrok tegen deze maatregel. Na de oorlog werden Duitsers dan ook vaak getreiterd met de woorden: 'Eerst mijn fiets terug.'


Hoge resolutiefoto's Download object

Deze pagina delen facebook twitter pinterest Embed