Een geweer met de door-en-door Nederlandse naam 'snaphaan'. Oorspronkelijk toebehorend aan een paleiswacht uit het Ottomaanse Rijk en destijds door een Nederlandse diplomaat naar onze gebieden meegenomen.

Dit 172 centimeter metende wapen is een gladloops voorlaad-geweer dat in de tweede helft van de zeventiende eeuw, de gehele achttiende eeuw en de eerste helft van de negentiende eeuw het standaardwapen van de infanterist was. Het leger van de Republiek der Nederlanden introduceerde de term 'snaphaan' om het te onderscheiden van het toen nog eveneens in gebruik zijnde musket.

De benaming kan verwijzen naar de haan; deze maakt tijdens het vuren een slaande beweging naar voren, snappen, wat mede door de gebogen vorm van de haan, gelijkenissen kan vertonen met het pikken van een snavel. De term 'snaphaan' werd in Nederland uiteindelijk vervangen door de term 'geweer'.