Een speeltrommel is eigenlijk niets anders dan een hele grote speeldoos. Ze bestaat uit een metalen trommel met tientallen rijen gaatjes. In die rijen worden op bepaalde plaatsen toonstiften gestoken. Als de trommel draait komt zo’n stift langs een hefboompje, dat ervoor zorgt dat een van de hamers, die buiten bij de klokken zijn gemonteerd, een slag geeft. Samen zorgen de stiften voor een melodietje.

De trommel wordt aangedreven door een zwaar gewicht aan een staalkabel. Deze speeltrommel werd in 1911 door de Amsterdamse firma Addicks gebouwd voor de kerk van Appingedam. Het oorspronkelijke exemplaar werd in 1959 door de firma Van Bergen vervangen door een modern bandspeelwerk. De speeltrommel werd opgeslagen in de fabriek; na de sluiting kwam hij terecht bij een schroot- en machinehandel in de buurt.

In 2008 werd hij gerestaureerd door Simon Laudy uit Finsterwolde, die er een klein carillon met twaalf klokken bij goot. Dat kan ook worden bespeeld op een stokkenklavier, zodat de bezoekers van het Klokkengieterijmuseum zelf even kunnen ervaren hoe het voelt om beiaardier te zijn.