Een bijzonder object in de collectie wapens van de Oudheidkamer is de zogenaamde 'hartsvanger'. Een hartsvanger is een (meestal) rank snijzwaard met een recht of licht gekromd lemmet, en vaak een solide mandvormig gevest. Bij een kromme kling wordt ze 'sabeltje' genoemd. Het exemplaar in de Oudheidkamer heeft een ivoren greep, dat gevat is in sierlijk bewerkt zilver.

De hartsvanger werd oorspronkelijk gebruikt voor de jacht, waaraan hij zijn naam te danken heeft (hertenvanger). Aan het Nederlands hof behoorde de hartsvanger tot de uitrusting van de hofjager.
Het wapen werd ook veel gebruikt aan boord van zeilschepen. Het is kort genoeg om in gevechten op korte afstand te gebruiken, zoals tijdens het enteren, in de touwen of benedendeks. Een voordeel was het simpele gebruik. Er is minder behendigheid voor nodig dan bij het hanteren een rapier, floret of degen. Als infanteriewapen was het effectiever dan een sabel.