Staande in de Grote Zaal voor het raam aan de achterzijde van de borg, ontwaar je heel in de verte een tuinbeeld. Zo ver weg is het, dat het soms lijkt of het beweegt. Dat het naar de borg komt wandelen. Hoe langer je kijkt, hoe sterker de illusie. Tot het tik-tak van het schoeisel van een bezoeker over het parket, je terug in de werkelijkheid trekt. En roerloos kijkt Flora terug.
Lees meer
