Kleding is kwetsbaar en vaak hebben alleen bijzondere stukken de eeuwen overleefd. Kleding van personeel is zeer zeldzaam, want het werd veelal afgedragen. Gelukkig is er een livrei bewaard van de familie Lewe van Nijenstein. Zij erfde de Menkemaborg in 1902 van de laatste bewoner Gerhard Alberda.

De laatste van de erfgenamen overleed in 1950 en er is veel geschonken en gelegateerd door deze erfgenamen en nu te zien in de Menkemaborg. Dit is een livrei voor een huisknecht van de familie Lewe van Nijenstein. Het is gemaakt van beige lakense stof. Het heeft het model van een ‘rok’, de benaming van een mannenjas in de achttiende eeuw. Het heeft recht weggesneden voorpanden en een opstaande boord en wordt een frac à l’Anglaise genoemd en is te dateren rond 1820.

Het galon met het wapen Lewe, een leeuw, is aangebracht langs een monture, het rode band. De knopen zijn van messing. Opmerkelijk is, dat er nog een hele rol van het wapengalon bewaard is en ook nog meer knopen. We weten niet of het voor nieuwe livreien is bedacht of dat het van de oude is verwijderd. Het wapengalon ziet er nog goed uit.

De dienstkleding volgde de mode op afstand, want algemeen werd gedacht, dat ‘hoe ouderwetser hoe deftiger’. Het gaf de status van de bewoner aan en het bleef ook in zijn bezit. Een mooi gemaakte livrei gaf prestige niet alleen aan de eigenaar, maar ook aan de drager, de huisknecht. Het werd tijdens speciale gelegenheden gedragen.

Van de familie Alberda van Menkema is niet één livrei bewaard gebleven, ook is er geen wapengalon. In de archieven wordt een huisknecht ‘Geert’ genoemd en ‘Hendrik’ de koetsier. Of ze speciale kleding, zoals een livrei of koetsiersjas, droegen weten we niet. Wel is er een hoed van een koetsier bewaard. De hoge hoed is voorzien van een stuk passement met een knoop met daarop het wapen Alberda.