Dit tinnen havdala- of besamiembusje (ca. 10 cm) was eigendom van het Gronings-Joodse echtpaar Mozes (Maurits) Meijer (1905-1985) en Erna Meijer-De Wolf (1908-2006). Zo’n busje vervult in de Joodse traditie elke week weer een belangrijke rol bij een treurig stemmend moment: het einde van de sabbat op zaterdagavond na zonsondergang.

Bij dit moment, Havdala (de scheiding) genoemd, wordt thuis met meerdere rituelen en gebeden stilgestaan. Een busje kruiden gaat er van hand tot hand, gevuld met bijvoorbeeld kruidnagel, kaneel, munt, rozemarijn, lavendel of een combinatie daarvan. Elke aanwezige ruikt eraan om de ziel te troosten bij het moeilijke afscheid van de mooiste Joodse feestdag, de sabbat. En om de nieuwe (werk)week vol goede moed in te gaan.
 
Dit havdala- of besamiembusje is een geschenk van Lea Beeri uit Israel, een dochter van Mozes alias Maurits en Erna. Mozes/Maurits en Erna woonden tot 1951 in Groningen en verhuisden toen naar Israel. Erna wilde op latere leeftijd graag dat het busje zou terugkeren naar haar oude woonplaats Groningen. Tien jaar na haar dood kwamen haar kleinzoon Tal Beeri en diens echtgenote Keren naar Groningen om die wens te vervullen. Lea zelf was verhinderd. Ook namen ze een challekleedje mee.