Eén van de zeldzame inheemse voorstellingen van mensen uit de Groninger oudheid is dit kleine, 4,4 centimeter hoge mannetje uit de wierde van het Groninger Wirdum, dat niet verward mag worden met het Wirdum in Friesland of dat in Ostfriesland.

Het is niet ongebruikelijk dat plaatsnamen langs de Waddenkust meermalen voorkomen. Wirdum is daar één van, Aalsum, Loppersum en Marsum zijn andere voorbeelden, net zoals Ferwerd (Feerwerd).

Van het mannetje van Wirdum kan niet met zekerheid gezegd worden dat het een man is. Typisch vrouwelijke kenmerken ontbreken echter. De verhouding tussen hoofd, romp en ledematen doen ook wel aan een dwerg denken.

In het Friese Oosterbeintum werd een dwerg opgegraven uit de vroege middeleeuwen. Dwerggroei is een stoornis die af en toe voor komt, dus ook in Noord-Nederland. De gebakken klei wijst sterk op terpenaardewerk uit de eerste eeuwen na Christus, maar ook dat is geen zekerheid. Wie of wat het voorstelt? Was het iets magisch of gewoon kinderspeelgoed? Daarover kan niets met zekerheid gezegd worden. Wel is zeker dat het één van meest grappige archeologische vondsten uit onze provincie is.

Egge Knol – Groninger Museum