Een galjoot is een platbodemvaartuig, dat tot in de negentiende eeuw veel werd gebruikt als kustvaarder in de Nederlanden, Duitsland en Scandinavië. Het voorschip is slank, het achterdek ‘gepiekt’, dat wil zeggen met spanten gebogen in een S-vorm. Het schip is veel in Groningen gebouwd.

In de negentiende eeuw had een galjoot twee of drie masten. De achterste mast is vrij ver naar achter geplaatst. De grote mast had een gaffel en een fok, de boegspriet een kluiver. Vaak was er ook een topzeil.

De Eppiena werd in 1855 gebouwd op de werf van Otto Harms Holthuis in Wildervank. Onder de naam Willem Frederik voer het voor reders in Edam en Oostwold. In 1876 werd de galjoot aangekocht door reder G.A.M. Stenger uit Farmsum en omgedoopt tot Eppiena. Onderweg met hout vanuit de Noorse havenstad Drammen raakte het schip in 1887 lek. De Eppiena werd daarna in Delfzijl afgekeurd en gesloopt.

Het model werd gemaakt door A. Baas.